२३१ अवघें चि गोड जालें । मागीलये भरी आलें ॥१॥ साहय जाला पांडुरंग ।

तुकोबारायांचे अभंग भाग -१३

६०१एक वेळ प्रायचित्त । के लें चित्त मुंडण ॥ १ ॥ ॥ ध्रु. ॥

तुकोबारायांचे अभंग भाग -१२

५५१ म्हणविती ऐसे आइकतों संत । न देखीजे होत डोळां कोणीं ॥१॥ ऐसियांचा कोण

५०१ सिणलेती सेवकां देउनि इच्छादान । केला अभिमान अंगीकारा ॥१॥ अहो दीनानाथा आनंदमूर्ती ।

४५१ आहा आहा रे भाई । हें अन्नदानाचें सत्र । पव्हे घातली सर्वत्र ।

४०१ करूनी आइत सत्यभामा मंदिरीं रे । वाट पाहे टळोनि गेली रात्री रे ।

३५१ आचरणा ठाव । नाहीं अंगीं स्वता भाव ॥१॥ करवी आणिकांचे घात । खोडी

३०१ माझें म्हणतां याला कां रे नाहीं लाज । कन्या पुत्र भाज धन वित्त

२५१ कुटुंबाचा केला त्याग । नाहीं राग जंव गेला ॥१॥ भजन तें वोंगळवाणें ।

विटूदांडू – अभंग १ २०१ माग विटूदांडू । आणीक कांही खेळ मांडूं ॥१॥ बहु

१५१ फुगडी फू सवती माझे तूं । हागुनि भरलें धू तुझ्या ढुंगा तोंडावरि ॥१॥

१०१ आतां तरी पुढें हाचि उपदेश । नका करूं नाश आयुष्याचा ॥१॥ सकळांच्या पायां